Πως οι Γερμανοί «άρπαξαν» μαγαζιά των Ρωμιών στην Μικρασία και την Πόλη το 1914

Πως οι Γερμανοί «άρπαξαν» μαγαζιά των Ρωμιών στην Μικρασία και την Πόλη το 1914

Το 1914 ξεκίνησε ο πρώτος διωγμός των Ρωμιών στα παράλια της Μικρασίας, με τη σφαγή της Φώκαιας. Μία σύντομη περιγραφή των γεγονότων.

 «Όλη τη μέρα του Σαββάτου 13 Ιουνίου, μέχρι τις επτά περίπου το βράδυ, εκτυλίσσονται ταυτόχρονα οι σκηνές των δυο μεγάλων πράξεων του δράματος: η οικτρή έξοδος και η αναίσχυντη λεηλασία. Τρεις χιλιάδες οκτακόσιοι Έλληνες Οθωμανοί έφυγαν για τη Θεσσαλονίκη με το πρώτο πλοίο και δυο χιλιάδες περίπου με το δεύτερο για τον Πειραιά. Τηλεγράφησα ήδη από το πρωί στη Σμύρνη για να μας στείλουν κι άλλα πλοία. Υπάρχουν επτά χιλιάδες Έλληνες στην Παλαιά Φώκαια (7.077, σύμφωνα με την επίσημη τουρκική στατιστική του 1913). Πρόσφυγες από τα γύρω χωριά ενώθηκαν μαζί τους. Τα δυο πρώτα πλοία δεν μπορούσαν να τους χωρέσουν. Δυο ρυμουλκά που έστειλε αμέσως ένας γενναιόδωρος Γάλλος της Σμύρνης, ο κ. Γκυφραί, φτάνουν υπό τη σημαία μας το απόγευμα και ξαναφεύγουν φορτωμένα για τη Μυτιλήνη.»



Ο φόβος εξαπλώνεται στα παράλια της Ιωνίας. 300.000 εκδιωγμένοι, βρίσκουν καταφύγιο αρχικά στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Στο εσωτερικό οι Χριστιανοί πιέζονται δεινώς, εξισλαμίζονται, κορίτσια μεταφέρονται με τη βία στα χαρέμια και νεαρά αγόρια πωλούνται για λίγα μετζήτια στην αγορά του Ικονίου, εκεί που γίνεται πραγματικό σκλαβοπάζαρο!
Ολοκληρώνεται έτσι το πρώτο στάδιο της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των παραλίων και ο εμπνευστής του “λευκού θανάτου” Λίμαν Φον Σάντερς θέλησε να πάει να δει με τα μάτια του τα αποτελέσματα. Μετά το ταξίδι του αρχικά στη Σμύρνη και μετά στις παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας ο Λίμαν Φον Σάντερς, διαπίστωσε ότι είχαν παραμείνει στις εστίες τους αρκετές χιλιάδες Έλληνες διασκορπισμένοι και αγανακτισμένος λέει “ο πληθυσμός αυτός σε ενδεχόμενη εκστρατεία της Ελλάδος, μπορεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να οπλιστεί και να χρησιμοποιηθεί σα στρατός μάχης, συνεπώς επιβάλλεται να συμπληρωθεί το έργο του διωγμού”.
Ο φόβος έχει κυριεύσει τους γηγενείς χριστιανικούς πληθυσμούς και τότε οι Γερμανοί βάζουν σε εφαρμογή το σχέδιο της αρπαγής των περιουσιών τους. Έτσι τα μικρά και μεγάλα καταστήματα στη Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη, περιέρχονται στην κατοχή τους. Η “Ντόιτς-Μπαγκ” , ανοίγει τα χρηματοκιβώτιά της και παρέχει όλα τα μέσα στους Γερμανούς που καταφθάνουν με τα πλοία κατά χιλιάδες στα παράλια, με σκοπό τη μόνιμη εγκατάσταση και να αγοράσουν τα εμπορικά καταστήματα των Ρωμιών. Η ευκαιρία για τους Ρωμιούς φαντάζει μοναδική, αφού ο καθένας σκέπτεται ότι αν πουλήσει το κατάστημά του, θα μπορέσει να διαφύγει από τον κίνδυνο που αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Όσοι δεν είναι διατιθειμένοι να τα πουλήσουν, καταφεύγουν σε Γερμανούς εμπόρους ή σε άνεργους, ακόμα και σε ύποπτες γυναίκες και προτείνουν συνεταιρισμό με μόνο κεφάλαιο από μέρους τους τη χρήση του ονόματός. Έτσι οι Γερμανοί γίνονται κάτοχοι, εκατοντάδων καταστημάτων. Στο Πέρα, στον Γαλατά, στον φραγκομαχαλά της Σμύρνης εκεί που ο επισκέπτης έβλεπε στο παρελθόν στις επιγραφές των καταστημάτων τα ονόματα, Ιωαννίδης, Παπαδόπουλος, Αλεξανδρόπουλος κλπ, τώρα διαβάζει Κάρολος Φρανκλάιν, Ερρίκος Φριτς, Γουλιέλμος Χολβενστάιν κλπ.
Οι νεότουρκοι μας έσφαξαν, λήστεψαν τις περιουσίες και τα σπίτια στα χωριά και τις μικροκωμοπόλεις και οι Γερμανοί την ίδια εποχή άρπαξαν τα καταστήματα στις πόλεις με τον πλέον φανερό τρόπο, χρησιμοποιώντας τον ΦΟΒΟ…

Θα αναρωτηθεί κάποιος, μα πως κατάφεραν όλα αυτά οι Γερμανοί; Είναι πολύ απλό»Μπούκωσαν» με χρυσό τους τούρκους ηγήτορες, όπως έχει αποδειχτεί ιστορικά. Μίζες τότε, μίζες έως και σήμερα, αρκεί να γίνει πράξη το «Deutschland uber alles»

με πληροφορίες από το βιβλίο του Μιχαήλ Ροδά » Πως η Γερμανία κατέστρεψε τον Ελληνισμό της Τουρκίας»

ΠΗΓΗ

ΤΟ ΑΠΕΙΡΟΝ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΥ

 

Μία από τις δεσπόζουσες προσωπικότητες της Προσωκρατικής περιόδου της ελληνικής φιλοσοφίας, είναι ο Αναξίμανδρος από την Μίλητο της Ιωνίας (611 π.Χ.-547 π.Χ.). 

Ο Μιλήσιος σοφός θεωρείται ως μαθητής του μεγάλου σοφού Θαλού (Ευσεβίου, Ευαγγελική Προπαρασκευή, 10,14,11,1), ενώ κύρια ασχολία του υπήρξε ο προσδιορισμός της αρχής του κόσμου. Το ενδιαφέρον του επίσης εστιάστηκε και στην αστρονομία, καθώς κατεσκεύασε όργανα (γνώμονες) προς διάγνωσιν τροπών τε ηλίου και χρόνων και ωρών και ησιμερίας (Ευσεβίου, Ευαγγελική Προπαρασκευή, 10,14,12). 

Επιπλέον, τοποθετούσε την Γη στο κέντρο του σύμπαντος, με την Σελήνη παράλληλα να φωτίζεται από τον Ήλιο, τον οποίον θεωρούσε ως καθαρώτατον πύρ. Παραδίδεται επίσης ότι υπολόγισε την περίμετρο της γης και της θαλάσσης, ενώ κατασκεύασε και σφαίρα (Δ., Λαερτίου, Βίοι, 2,1-2), περί της οποίας ο φυσικός Δ. Μακρυγιάννης υποστηρίζει ότι ενδεχομένως να επρόκειτο για μία ουράνια σφαίρα που απεικόνιζε τις θέσεις των αστερισμών (Δ., Μακρυγιάννη, 2000, σ.179). 

Πέραν όμως των επιστημονικών του ενδιαφερόντων, ο Αναξίμανδρος είχε αναπτύξει και έντονη πολιτική δράση, καθώς όπως μας παραδίδει ο Αιλιανός ηγήθηκε του αποικισμού της Απολλωνίας από την Μίλητο (Αιλιανού, Ποικίλη Ιστορία, 3,17,9-10), γεγονός που καταδεικνύει ότι υπήρξε μία πολυσχιδής προσωπικότητα που συνδύασε την επιστημονική σκέψη με την πολιτική δράση.


 

2. Η διδασκαλία για το άπειρον

Η κοσμολογία του Αναξιμάνδρου βασίζεται σε αυτήν του διδασκάλου του Θαλού, ο οποίος προσδιόριζε ως μοναδική αρχή του κόσμου το ύδωρ. Ο όρος αρχή μάλιστα, υποστηρίζεται ότι πρωτίστως εισήχθη από τον Αναξίμανδρο (Κ., Δ., Γεωργούλη, Ιστορία, σ. 46). 

Ο Αναξίμανδρος κινήθηκε στο ίδιο πλαίσιο με τον διδάσκαλό του Θαλή, αναζητών την μοναδική αιτία της προελεύσεως του σύμπαντος. 

Παραταύτα καινοτόμησε εν σχέσει προς τον δάσκαλό του, μη αποδίδοντας την αρχή του κόσμου ούτε στο ύδωρ, ούτε σε κάποιο άλλο στοιχείο, αλλά στο άπειρον, εκ του οποίου προέρχονται όλοι οι κόσμοι. 

Το άπειρον, συμφώνως προς τον Αναξίμανδρο, αποτελεί τον παράγοντα από τον οποίο προέρχονται και στον οποίο καταλήγουν τα όντα μετά τον θάνατό τους, συμφώνως προς την δύναμη της ανάγκης.

 Ουσιαστικά δηλαδή, το άπειρον λειτουργεί σαν ένα αρχικό υπόστρωμα από το οποίο προέρχεται η γένεση, η μεταβολή και ο θάνατος των όντων.

 Ο Σιμπλίκιος μάλιστα, αναζητώντας τα αίτια της θεωρήσεως του απείρου ως αρχής των όντων, επισημαίνει ότι ο Αναξίμανδρος αφού παρετήρησε τις αλληλομετατροπές που υφίστανται τα τέσσερα στοιχεία (πύρ, αήρ, ύδωρ, γη), θεώρησε αναγκαία την ύπαρξη ενός αναλλοίωτου αρχικού υποκειμένου που δεν σχετίζεται με αυτά (Σιμπλικίου, Εις Φυσικά, 24,13 κ.ε. Αναξ. Α΄ 9). Επομένως το άπειρον δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως η υλική αρχή του κόσμου, αλλά ως μία αρχή που έχει όλα εκείνα τα γνωρίσματα του ακαθορίστου. 

Έτσι διαπιστώνεται υπό του Αναξιμάνδρου ότι το ακαθόριστο εκδηλώνεται, πλην όμως δεν μπορεί να μιλήσει περί αυτής της εκδηλώσεως, εξ’ αιτίας του γεγονότος ότι ως άπειρον δεν μετρείται, έτσι ώστε η ακαθόριστη αρχή δεν περιέχεται εντός του γνωστικού πλαισίου (Ν., Γ., Πολίτου, 2004, σ. 99).

Τα κυριώτερα χαρακτηριστικά του αναξιμάνδρειου απείρου όπως μας τα μεταφέρει ο Αριστοτέλης (Αριστοτέλους Φυσικής Ακροάσεως, 203 b, 6-14) είναι τα εξής:

 1) Δεν διαθέτει αρχή. 

2) Επειδή ακριβώς αποτελεί αρχή, είναι αγέννητο και άφθαρτο, εν αντιθέσει κάθε γενόμενον, το οποίο κατ΄ανάγκην υπόκειται στην φθορά. 

3) Περιέχει τα πάντα και συνάμα κυβερνά τα πάντα. 

4) Αποκαλείται θείον, καθώς είναι αθάνατον και ανώλεθρον.

 Από τα χαρακτηριστικά αυτά του απείρου διαπιστώνουμε ότι εφόσον δεν ταυτίζεται με κάποιο από τα τέσσερα στοιχεία (πύρ, αήρ, ύδωρ, γη), στην ουσία αναφέρεται σε μία κατάσταση που προϋπήρχε του αισθητού μας σύμπαντος. 

Το γεγονός ωστόσο ότι ο Αναξίμανδρος δεν προσδιόρισε την πραγματική φύση του απείρου απετέλεσε αφορμή για να επικριθεί από τον δοξογράφο Αέτιο (1ος αι. π.Χ.), καθώς δεν το ταυτίζει με κάποιο εκ των τεσσάρων στοιχείων (Αετίου, De Plac., Ι, 3, 3 και Αναξιμάνδρου, A 14). 

Προφανώς ο Αέτιος θεώρησε ότι εφόσον οι εκπρόσωποι της ιωνικής διανοήσεως συνέδεσαν την αρχή του κόσμου με ένα απτό στοιχείο (ο Θαλής το ύδωρ και ο Αναξιμένης τον αέρα), αντιστοιχως θα έπρεπε και ο Αναξίμανδρος να συμβολίσει το άπειρον με ένα στοιχείο από τον φυσικό κόσμο. Ακόμη μάλιστα και ο Αριστοτέλης επισημαίνει ότι ο Μιλήσιος σοφός δεν διευκρινίζει τον τρόπο δια του οποίου δημιουργήθηκαν τα αντίθετα από το άπειρον (Αριστοτέλους, Φυσικής Ακροάσεως, 187a, 20). Ωστόσο, στόχος της διδασκαλίας του Αναξιμάνδρου ήταν να καταδείξει ότι η αρχή του κόσμου είναι απρόσιτη στις ανθρώπινες αισθήσεις, τονίζοντας τοιουτοτρόπως τα υπερβατικά του χαρακτηριστικά.

Αναφορικά με τον χαρακτηρισμό του απείρου ως θείου, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η πληροφορία που μεταφέρει ο Σιμπλίκιος, συμφώνως προς την οποία ονομάζουν θείον το αίτιο ως αρχή κι ως αγέννητο και άφθαρτο. 

Ως τέτοιο θεωρούσε ο Αναξίμανδρος το μεταξύ πυρός και αέρον άπειρον. Και δεν ήταν άτοπο εφόσον το αποκαλούσε θείον, αλλά μάλλον αυτό ήταν αναγκαίο. Με αυτόν τον τρόπο απεδείκνυε ότι ο θεός ευρίσκεται υπεράνω αυτού, καθώς θείον είναι αυτό που μετέχει του θεού (Σιμπλικίου, Ει Φύς. 465,13-17). Προφανώς ο Αναξίμανδρος δεν ταυτίζει το άπειρον ως Θεό, όπως ευρέως έχει υποστηριχθεί, αλλά αντιθέτως ως μετέχον του θείου, το οποίο ίσταται υπεράνω αυτού. Κατά συνέπεια, το άπειρον αποτελεί την ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ του Θεού και του κόσμου.

3. Το άπειρον και η κοσμική δικαιοσύνη

Μία ενδιαφέρουσα παράμετρος της διδασκαλίας του Αναξιμάνδρου περί του απείρου, είναι το ζήτημα της κοσμικής δικαιοσύνης. 

Συγκεκριμένως ο Αναξίμανδρος, συμφώνως προς όσα μας μεταφέρει ο Σιμπλίκιος, υπεστήριζε ότι εξ’ εκείνων δε από τα οποία υπάρχει εις τα όντα η γένεσις, σε αυτά γίνεται και η φθορά τους, συμφώνως προς το χρέος (κατά το χρεών). 

Διότι τα όντα δικάζονται (διδόναι δίκην) και αποδίδουν το ένα στο άλλο αποζημίωση, συμφώνως προς την προσταγή του νόμου (κατά την του χρόνου τάξιν) (Σιμπλικίου, Εις Φυς. 24,18-20). 

Στην προκειμένη περίπτωση είναι σαφές ότι τα όντα όταν λάβουν την ύπαρξή τους από το άπειρον, είναι υποχρεωμένα να καταβάλλουν ένα τίμημα, το οποίο ισοδυναμεί με την καταστροφή τους. 

Το άπειρον όμως, δεν διέπεται από τους νόμους της παγκοσμίου αιτιοκρατίας, καθώς παραμένει αμετάβλητο, προκειμένου να χορηγεί στα όντα την υπόστασή τους (Κ. Νιάρχου, 2008, σ. 83).

Το γεγονός ωστόσο ότι ο Αναξίμανδρος τοποθετεί στην θέση του κριτή των όντων τον χρόνο, καταδεικνύει ότι είχε αντιληφθεί πως η φθορά των όντων που ευρίσκονται στον κόσμο και κατ’ επέκτασιν στον χρόνο, είναι αναγκαία παράμετρος της φύσεώς τους. Κατά μία άποψη μάλιστα, τα όντα λόγω ακριβώς του πεπερασμένου της υπάρξεώς τους, έχουν μία φυσική τάση προς την αδικία, γεγονός δικαιολογεί και την καταδίκη τους από τον μέγα δικαστή του παντός, τον χρόνο (Κ., Γεωργούλη, 2000, σ. 49). Είναι προφανές εξ’ αυτών ότι ο Αναξίμανδρος έχει εντάξει στο κοσμολογικό σύστημα την έννοια της εσωτερικής ισορροπίας του Σύμπαντος, καθώς η απόδοση της δικαιοσύνης στα όντα ουσιαστικώς εγγυάται ότι υπάρχει ένας υπερβατικός παράγων, ο οποίος εγγυάται την κοσμική ισορροπία.

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Αναξίμανδρος έχει επισημάνει μία θεμελιώδη ιδιότητα του κοσμικού συστήματος, η οποία είναι γνωστή στην σύγχρονη φυσική, χάρη στον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής. Συμφώνως προς αυτόν τον νόμο η συνολική ποσότητα χάους ή αταξίας που υπάρχει στο Σύμπαν, διαρκώς αυξάνεται. Η οποιαδήποτε δραστηριότητα λαμβάνει χώρα στον κόσμο, από την κίνηση ενός αυτοκινήτου, μέχρι και τον θάνατο ενός αστέρος, συντελεί στην αύξηση της συνολικής συμπαντικής αταξίας. Όπως λοιπόν όλα τα όντα υπακούουν στον αδήριτο νόμο της φθοράς, κατά τον ίδιο τρόπο και το Σύμπαν θα πρέπει κάποια στιγμή να πάψει να υπάρχει (M. Kaku,. 2005, σ.372-373).

Ο Αναξίμανδρος επομένως, εθεώρησε το άπειρον εκτός από δημιουργικό αίτιο του κόσμου, ως τον υπερβατικό παράγοντα που συντελεί στην συμπαντική αρμονία.

Επίλογος

Η παραπάνω μελέτη κατέδειξε, ότι στην σκέψη του Αναξιμάνδρου το Σύμπαν δημιουργείται από μία ακαθόριστη αρχή που ονομάζεται άπειρον. Παρά το γεγονός ότι το άπειρον χαρακτηρίζεται ως θείον, εντούτοις δεν είναι θεός, καθώς το υπέρτατο ον ίσταται υπεράνω αυτού. Στο άπειρον όμως δεν οφείλεται μόνο η δημιουργία των όντων, αλλά και η φθορά που υφίστανται, η οποία αποτελεί το τίμημα που καταβάλλουν για την ύπαρξή τους. Η μορφή αυτή κοσμικής δικαιοσύνης που εισηγείται ο Αναξίμανδρος, εγγυάται στην πραγματικότητα την εσωτερική ισορροπία του Σύμπαντος. Η διδασκαλία του Αναξιμάνδρου επομένως, δεν αναφέρεται μόνο στην δημιουργία και φθορά του κόσμου, αλλά και στην εσωτερική αρμονία εκ της οποίας διέπεται.

Βιβλιογραφία

Γεωργούλη, Κ., Δ., (2000). Ιστορία της Ελληνικής φιλοσοφίας, εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα.
Kaku, M., (2005). Παράλληλοι Κόσμοι, εκδ. Τραυλός, Αθήνα.
Μακρυγιάννη, Δ., (2000) Η έννοια του Θεού στην Προσωκρατική φιλοσοφία, εκδ.Γεωργιάδη, Αθήνα.
Νιάρχου, Κ. Γ.,-Α., (2008). Η ελληνική φιλοσοφία μετά των θεμελιωδών αυτής εννοιών, τ. Α, Αθήναι.
Πολίτου, Ν., Γ., (2004). Φιλοσοφήματα, Εν Αθήναις.

Ο Κωνσταντίνος Καλαχάνης είναι Διδάκτωρ Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Αθηνών. Το κείμενο αναρτήθηκε για πρώτη φορά στο αντίφωνο.

ΠΗΓΗ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Σύμφωνα με τον Αναξίμανδρο, ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε προήλθε από μια αιώνια, και αιωνίως κινούμενη, ποιοτικά και ποσοτικά απροσδιόριστη πρώτη ύλη, το άπειρον, μέσω μιας διαδικασίας διαδοχικών σταδίων…..
Στο πρώτο στάδιο ένα πεπερασμένο σπέρμα (γόνιμον), διαχωρίζεται από το άπειρον. Λέγεται ότι από το γόνιμον προέκυψαν η θερμότητα και η ψυχρότητα, πιθανώς επειδή κατά μια έννοια αυτά τα αντίθετα περιέχονταν ήδη στο άπειρον.
Σε ένα δεύτερο στάδιο, το θερμό (με τη μορφή της φλόγας) και το ψυχρό (με τη μορφή ενός είδους υγρασίας ή ομίχλης) πράγματι διαχωρίζονται, και η φλόγα αναπτύσσεται σαν ένα είδος πύρινου φλοιού γύρω από το υγρό κέντρο, μέρος του οποίου στεγνώνει και γίνεται γη.
Στο τρίτο στάδιο, η ένταση ανάμεσα στα αντίθετα «στοιχεία» γίνεται τόσο δυνατή, ώστε όλη η κατασκευή εκρήγνυται.
Ο πύρινος φλοιός ανοίγει και τα τμήματά του εκσφενδονίζονται, για να σχηματίσουν πύρινους δακτυλίους σε διάφορες αποστάσεις γύρω από το κέντρο, το οποίο συνίσταται από γη και ομίχλη.
Λίγη ομίχλη διαχέεται και περιβάλλει τους πύρινους ουράνιους κύκλους, αφήνοντας ανοιχτές μόνο μερικές οπές μέσω των οποίων λάμπει η φωτιά.
Το αποτέλεσμα είναι η βασική δομή του γνωστού μας κόσμου:
γη, νερό και αέρας (τρεις εκφάνσεις του «ψυχρού») στο κέντρο, και «τροχοί» φωτιάς περιβαλλόμενοι από ομίχλη σε διάφορες αποστάσεις.
Η φωτιά που λάμπει μέσα από τις οπές είναι ό,τι αντιλαμβανόμαστε ως ουράνια σώματα.
Στους δακτυλίους των ουράνιων σωμάτων η μάχη μεταξύ της φωτιάς και ομίχλης εξακολουθεί να παίζει τον ρόλο της:
κάποτε οι οπές κλείνουν εν μέρει ή εντελώς από την ομίχλη, άλλοτε πάλι η φωτιά τις «ανακτά», γεγονός που εξηγεί διάφορα αστρονομικά φαινόμενα, όπως οι φάσεις της σελήνης και οι εκλείψεις τόσο οι ηλιακές όσο και οι σεληνιακές.
Στην πορεία της διαδικασίας κατά την οποία η γη στέγνωσε, έμβια όντα γεννήθηκαν αυθόρμητα από το βούρκο ή τη λάσπη.
Ως ψάρια ή ιχθυοφόρα όντα, γεννήθηκαν στα υγρά μέρη και περιβάλλονταν από ακανθώδεις φλοιούς.
Όταν έφτασαν στα ξηρότερα μέρη, οι φλοιοί άρχισαν να σπάζουν και τα όντα άρχισαν πλέον να ζουν για λίγο στην ξηρά.
Τέλος, υπάρχει μια παραστατική περιγραφή της γέννησης των πρώτων ανθρώπινων όντων.
Τα ανθρώπινα νήπια δεν μπορούν να έρθουν στον κόσμο με τον ίδιο τρόπο όπως τα άλλα όντα, γιατί είναι τελείως αβοήθητα κατά τα πρώτα έτη της ύπαρξής τους.
Έτσι, πληροφορούμαστε ότι ξεκίνησαν ως έμβρυα σε μεγάλο ψάρι, και ξεπρόβαλλαν από αυτά όταν ήταν αρκετά δυνατά ώστε να θρέψουν τον εαυτό τους.

πηγή:ΕΡΕΥΝΩ!!!ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ

Project Lucifer Σχέδιο Αναφλέξεως του Κρόνου σε Ήλιο !

 

Ένα από τα πλέον δραματικά γεγονότα στο βιβλίο του Arthur C. Clarke Odyssey Two 2010, έχει να κάνει με τον πλανήτη Δία και τον παράξενο εξωγήινο μονόλιθου περιστρέφεται γύρω από τον Δία και κατά κάποιον τρόπο κλωνοποιείται δισεκατομμύρια φορές.




Προφανώς χρησιμοποιώντας ύλη από τον Δία, συμπυκνώνοντας τον αέριο γίγαντα, σε μία μικρή, πυκνή υπέρθερμη μάζα, έως ότου ξαφνικά επιτυγχάνεται πυρηνική σύντηξη. Έτσι ο Δίας εκπληρώνει την μοίρα του, που του αρνήθηκε η φύση, εφόσον κάποιοι αστρονόμοι τον έχουν ονομάσει «αποτυχημένο άστρο».


Το νέο αστέρι φέρνει ζωή στην πλειάδα των δορυφόρων του που μοιάζουν στην Γή. Σχηματίζοντας ένα ηλιακό σύστημα, μέσα σε ένα ηλιακό σύστημα. Οι άνθρωποι τον ονομάζουν Εωσφόρο, και αποκτούν δύο ήλιους στον ουρανό τους.


Πολλοί το θεωρούν επιστημονική φαντασία. Υπάρχουν αρκετοί φυσικοί λόγοι, του γιατί δεν μπορεί να μετατραπεί ο πλανήτης Δίας σε ήλιο. Μερικούς μάλιστα από αυτούς τους λόγους, τους αναπτύσσουν κάποιοι χαρακτήρες του έργου του Clark καθώς παρακολουθούν το γεγονός δύσπιστα.


Πάντως ένα αριθμός συνομωσιολόγων πιστεύει, ότι όχι μόνον είναι δυνατόν, αλλά ότι είναι ένα πραγματικό σχέδιο της NASA. Ο Arthur C. Clarke† θεωρείται το φερέφωνο, η μέλος της Jason Society.


Μια παλιά ιστορία: Επιπλέον αυτό που ονομάζουν «The Lucifer Project» έχει ήδη επιχειρηθεί. Το 2003 όταν επιχείρησαν να αναφλέξουν τον Δία με το δίδυμο σκάφος Galileo. Η NASA (= Never A Straight Answer) εκτόξευσε τα εξερευνητικά διαστημόπλοια Galileo και Cassini, τα εφοδίασε με πάρα πολλά κιλά Πλουτώνιο 238 το καθένα, σε συσκευασία πυρηνικού όπλου, άκουσον – άκουσον για να δίνουν ρεύμα στο σκάφος. Ενώ μερικά γραμμάρια αρκούν.


Τον Galileo τον ρίξανε, στον Δια στις 21 Σεπτεμβρίου 2003. Το πυρηνικό φορτίο έπαιζε τον ρόλο του καψουλιού, στην προσπάθεια αναφλέξεως του Δια σε Ήλιο.


Σε ένα μήνα περίπου που χρειάστηκε για να κατέβει το σκάφος σε αρκετό βάθος στην ατμόσφαιρα του πλανήτη Δία, ώστε να αναπτυχτεί η κατάλληλη εκρηκτική συμπίεση, έγινε η πυρηνική έκρηξη. Απίστευτη ροή νετρονίων, μια μαύρη κηλίδα και το πείραμα απέτυχε, λόγω της μάζας του Δία


Νότιος Πόλος του Κρόνου: Μέρος των παρακάτω στοιχείων είναι αγνώστου συγγραφέα. Εμφανίστηκε στον ιστότοπο του Kent Steadman† στις 12/11/2006. Επίσης σε σχόλια του J.C. Goliathan.


[[Έχω προτείνει ότι το Cassini θα το ρίξουν σε πολική περιοχή του Κρόνου. Τώρα πιστεύω ότι θα το ρίξουν στον Νότιο Πόλο, καθόσον αυτό του επιτρέπει να αγνοήσει τις καταιγίδες, τα σύννεφα και τις τεράστιες πιέσεις. Στην πραγματικότητα ο Νότιος Πόλος αποτελεί την είσοδο στο εσωτερικό του πλανήτη, όπως φαίνεται στην φωτογραφία πάνω.]]


Σημείωση. Πάλι εκπλήσσεστε; Οι αέριοι γίγαντες (με διαφορετικό τρόπο), όπως και οι νορμάλ πλανήτες είναι κούφιοι! Αυτό είναι το ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. Διαβάστε το βιβλίο του Παντελή Γιαννουλάκη ΚΟΥΦΙΑ ΓΗ!


[[Στην πραγματικότητα ο Νότιος Πόλος μπορεί να είναι μια είσοδος για το κέντρο του πλανήτη Κρόνου, όπου το Πλουτώνιο θα εκραγεί με το μέγιστο αποτέλεσμα.


Non est ad astra mollis e terries via.—There is no easy way from the earth to the stars. Seneca


Αυτό είναι ένα ντοκουμέντο και μια μελέτη, για το εφικτό της δημιουργίας μιας βιώσιμης αντίδρασης σύντηξης στον Κρόνο. Θα προκληθεί από μια σημαντική ποσότητα Plutonium-238, που θα εισαχθεί βαθιά μέσα στην ατμόσφαιρα του Κρόνου.


Ένας Κρόνος που θα γινόταν Ήλιος θα ήταν το κλειδί για την δημιουργία μιας περιοχής κατοικούμενης από ανθρώπους στον δορυφόρο Τιτάνα.


Αυτή η αναφορά είναι αποτέλεσμα εντατικής έρευνας στο θέμα από το 2002. Δεν θα ήμουν τόσο βέβαιος στους ισχυρισμούς μου εάν δεν υπήρχαν οι έρευνες κλειδιά των Jacco van der Worp ενός Ολλανδού φυσικού, και του πρώην συμβούλου της NASA, Richard C. Hoagland.


Είμαι σίγουρος ότι θα κατηγορηθώ για κινδυνολόγος, αλλά πιστεύω ότι οι αποδείξεις που παρουσιάζονται εδώ δείχνουν μια τουλάχιστον ύποπτη δραστηριότητα όσον αφορά τις αποστολές Galileo και Cassini της NASA.


"Exotic Titan, Saturn's largest moon, like an early earth frozen in time"


Υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο, οι οποίοι με ατελείωτη φαντασία και δημιουργικότητα σε συνδυασμό με τεράστιους πόρους και υψηλή τεχνολογία παίζουν το «θεό» και πειραματίζονται μυστικά αλλάζοντας την κατασκευή του Ηλιακού μας συστήματος.]]


Σημείωση. Αυτοί οι «άνθρωποι» είναι οι γνωστοί μας «φίλοι» οι Επικυρίαρχοι ! Είναι ενδιαφέρον ότι η NASA στην σελίδα της για τον Δια, http://history.nasa.gov/SP-349/ch1.htm υπάρχει η ακόλουθη επιγραφή : «He (Marduk – the Creator) founded the station of Nibir (Jupiter) to determine their bounds.»


[[Δεν υπάρχουν και πολλά σχέδια μεγαλύτερα, από ότι η τεχνητή δημιουργία ενός Ήλιου στην αυλή του σπιτιού μας. Στην αρχή σκέφτηκα να αποκρύψω ότι ήξερα ώστε το σχέδιο να προχωρήσει με πλήρη επιτυχία. Στο τέλος η συνείδηση μου επικράτησε γιατί ήξερα το πόσο επικίνδυνο θα ήταν για την Γη ένα τέτοιο σχέδιο.


Πρώτα σκόνταψα πάνω στην πραγματικότητα αυτού του σχεδίου όταν διάβασα ένα περίφημο συνωμοσιολογικό βιβλίο με τίτλο "Behold A Pale Horse" του William Cooper, πρώην U.S. Naval Security Briefing Team member.


Οι περισσότεροι άνθρωποι που διάβασαν τις δύο παραγράφους που αναφέρεται στην δημιουργία Ήλιου με βόμβα Πλουτωνίου, το απέρριψαν! Αλλά αυτή η ιδέα καρφώθηκε στο μυαλό μου και με αιχμαλώτισε. Συνέχισα να ρωτάω τον εαυτό μου, «Γιατί να το απορρίψω;»


Με προχωρημένη γνώση και τεχνολογία, μπορούσα να καταλάβω το πώς κάποια μεγάλα μυαλά θα μπορούσαν να αρχίσουν να σκέφτονται πράγματα που κάποτε ήταν απίθανα.


Όσο περισσότερα έλεγχα τα γεγονότα τόσο περισσότερο πειθόμουν ότι ο Cooper δεν το έβγαλε από το μυαλό του. Πολλές συμπτώσεις από αυτά που είχε προβλέψει άρχισαν να εμφανίζονται, ώστε να αποκλείουν ότι αυτά που έγραφε ήταν παραμύθι βγαλμένο από το μυαλό του.


Δεν μπορούσα να παραμείνω σιωπηλός πλέον για το σχέδιο, παρά την μεγάλη εκτίμηση μου για την επιστήμη του βαθέως διαστήματος. Παρά την παραδοξότητα του να συμβεί το γεγονός, ένοιωσα υποχρεωμένος να προειδοποιήσω το κοινό για τον σίγουρο κίνδυνο της ύλης που θα εκτοξευθεί κατά την γέννηση ενός άστρου.


Επίσης υπάρχει πολύ τελετουργικός συμβολισμός ως προς το timing του γεγονότος. Αυτός ο συμβολισμός έχει ισχυρούς δεσμούς με τον Ελευθεροτεκτονισμό (παλιό και νέο). Ζητώ από τους αναγνώστες να σκεφτούν το εξής σενάριο.


Ας υποθέσουμε ότι μια χούφτα από τους μεγαλύτερους επιστήμονες του κόσμου προσλαμβάνονταν και πληρωνόντουσαν με πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά από μια οργάνωση με τεράστιο πλούτο. Επίσης ότι τους ζητούσαν να λύσουν ένα σχεδόν αδύνατο επιστημονικό πρόβλημα και τους επέτρεπαν να εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο για χρόνια η και δεκαετίες.


Νομίζετε ότι θα είχαν πιθανότητες να το λύσουν; Υποθέτοντας ότι θα είχαν στα χέρια τους τις τελευταίες μυστικές τεχνολογίες και τους επέτρεπαν να εργαστούν με μυστικότητα; Η δική μου απάντηση είναι ΝΑΙ. Πιστεύω ότι θα είχαν μια καλή πιθανότητα. Κάποιος πρέπει να γνωρίζει την ιστορία του "Manhattan Project" για να το καταλάβει.


Η λογική του Προγράμματος Εωσφόρος εκτός από την ακραία συγκίνηση να δημιουργήσει κανείς κάτι τόσο εκπληκτικό, εάν όχι απαίσιου σκοπού, θα μπορούσε να είναι το σπάσιμο των δεσμών της Γης, ώστε να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για ταξίδια στο Ηλιακό μας σύστημα.

Για παράδειγμα θα μπορούσαν οι άνθρωποι να ζήσουν μια μέρα στον Τιτάνα; Ίσως, αλλά πως θα τον θερμάνουμε; Παίζουμε λοιπόν τον ρόλο του Δημιουργού και χρησιμοποιούμε μιας τεραστίας διαστάσεως Γεωμορφοποίηση του Ηλιακού μας συστήματος. Κάνουμε τον Κρόνο ένα μικρό άστρο που τροφοδοτεί τον Τιτάνα με το φως και την θερμότητα που χρειάζεται για να ξυπνήσει.


Μετατρέποντας έναν αεριώδη γίγαντα, όπως ο Κρόνος σε άστρο είναι η ουσία του "Lucifer Project."


"Alea iacta est".—The die has been cast. Caesar

Το διαστημόπλοιο Cassini ακόμα τριγυρνά τον Κρόνο, ενώ ήταν να το στείλουν στον Κρόνο τον Ιούλιο του 2008, πήρε παράταση χάρις σε μια νέα αποστολή. Το Cassini παίρνει την ενέργεια του για να δουλέψει από δύο πηγές. Το προωθητικό υλικό για την διόρθωση της τροχιάς του και την κύρια πηγή του ρεύματος που τροφοδοτεί τα όργανα.


Το ρεύμα παράγεται από το 238Pu, η Plutonium-238. Είναι ένα γνωστό ραδιοϊσότοπο, που θερμαίνεται το ίδιο από την ραδιενεργή διάσπαση του. Η θερμότητα μετατρέπεται σε ηλεκτρισμό από ένα θερμοηλεκτρικό μετατροπέα.


Όταν εκτοξεύτηκε είχε 72lbs καύσιμο διοξειδίου του Plutonium-238 μέσα σε 216 κυλινδρικά σφαιρίδια διαμέτρου 1 ίντσα επί 1-1/2 ίντσες. Κάθε κυλινδρικό σφαιρίδιο έχει περίπου 1/3 της λίμπρας καύσιμο διοξειδίου του Πλουτωνίου, το οποίο το περισσότερο είναι Πλουτώνιο 238 και ένα μικρό ποσό οξυγόνου. Επιπλέον υπάρχουν κάποιες μικρές ποσότητες 238Pu για περιοχές που χρειάζονται θέρμανση. Τα κυλινδρικά σφαιρίδια διαιρούνται σε τρία γκρούπ των 72, κάθε γκρούπ έχει ένα RTG (Radioisotope Thermo-electric Generator). Θερμοηλεκτρική Γεννήτρια Ισοτό πων.


Η NASA έριξε το πανομοιότυπο σκάφος Galileo στην ατμόσφαιρα του πλανήτη Δία, το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα μια έκρηξη όσο είναι το μέγεθος της Γης. Το έριξε κοντά στον Ισημερινό του Δια και αυτό παρατηρήθηκε από πολλούς.


Το φωτογράφισε ο Βέλγος Olivier Meeckers στις 19 Οκτωβρίου του 2003 ! Ο ιστότοπος Space.com έγραψε άρθρο με τίτλο "Mystery Spot on Jupiter Baffles Astronomers." Το Galileo εισήλθε στην ατμόσφαιρα κοντά στον ισημερινό του Δία, πολύ κοντά εκεί που αργότερα εμφανίστηκε η «μυστηριώδης κηλίδα».


Είναι πιθανόν εάν η έκρηξη ήταν μεγαλύτερη, η βαθύτερη, ο Δίας να είχε αναφλεγεί. Το αποτέλεσμα παραμένει ότι μία μαύρη κηλίδα εμφανίστηκε 28 μέρες αργότερα στο σημείο που βυθίστηκε το Galileo. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε, ότι είναι πολύ σπάνιο για κομήτη ή μετεωρίτη, να χτυπήσει τον Δία στον Ισημερινό. Οπότε είναι μια περίπτωση που απορρίπτεται.]]


Σημείωση: Η ροή των νετρονίων στον Δία, αυξήθηκε πάρα πολύ. Χρειάστηκαν 28 μέρες βυθίσεως του Galileo, στην ατμόσφαιρα του Δία, ώστε η πίεση να γίνει εκρηκτική και να σκάσει το καψούλι του Πλουτωνίου. Ενδιαφέρον για να δουμε …


[[Ο Κρόνος, όπως ο Δίας και ο Ήλιος μας, αποτελείται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο, σε διάφορες μορφές, αέρια, υγρή και μεταλλική. Ο εσωτερικός πυρήνας μπορεί να αποτελείται από κάποιο υλικό βραχώδες. Η μέση πυκνότητα του Κρόνου είναι 0,7gr/cm3 (το νερό έχει πυκνότητα 1 !), αλλά η πίεση στην ατμόσφαιρα και κάτω από αυτήν είναι πολύ έντονη. Εκτιμάται ότι προς τον πυρήνα του, η πέση, μπορεί να είναι εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη αυτής της γήινης στο επίπεδο της θαλάσσης.


Η ατμόσφαιρα του συνίσταται από 97% Υδρογόνο και 3% Ήλιο σε όγκο και περίπου 80/20 αναλογία στην μάζα. Εάν ο Κρόνος είχε 200 φορές μεγαλύτερη μάζα θα είχε εξελιχθεί σε άστρο μάλλον παρά σε πλανήτη. Το ηλιακό μας σύστημα θα ήταν ένα διπλό αστρικό σύστημα (πιο εύκολο θα ήταν με τον Δία). Εκτός από το Υδρογόνο και το Ήλιο, ανιχνεύονται στην ατμόσφαιρα του και μικρά ποσά μεθανίου, αμμωνίας, ατμών νερού και διάφοροι υδρογονάνθρακες.


Ο Κρόνος έχει παρεμφερή σύσταση με τον Ήλιο, όμως η θερμοκρασία του πυρήνα του είναι πολύ χαμηλή για να ενεργοποιήσει μια πυρηνική σύντηξη. Πιστεύω ότι αναζήτησαν και βρήκαν την μαγική σκανδάλη.

Η Σκανδάλη

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ : Ο κομήτης Shoemaker-Levy 9 (SL-9) προκάλεσε τεράστιες εκρήξεις, αλλά δεν υπήρχε κοντά σχάσιμο υλικό για να προκαλέσει μια πυρηνική έκρηξη. Αν και οι θερμοκρασίες φτάσανε τους 7.000 Κελσίου δεν αρκούσαν για να προκαλέσουν μια πυρηνική σύντηξη.


Οι κύλινδροι με το Πλουτώνιο του RTG του Cassini μπορεί να λειτουργήσουν σαν μια «σκανδάλη» συντήξεως που μπορεί να αυτοσυντηρηθεί. Στην ουσία ένας αέριος γίγαντας μπορεί να γίνει άστρο με αυτόν τον τρόπο. Σε μια αναφορά τον Σεπτέμβριο του 2003 από τον Ολλανδό φυσικό Jacco van der Worp με τίτλο "Could NASA Use Galileo to Create a Jovian Nagasaki", υποστηρίζει τα ίδια, όσον αφορά το πλουτώνιο του Galileo στον Δία. "Θεωρητικά η αντίδραση χιονοστιβάδας των κυλίνδρων Pu-238 στον Galileo μπορεί να προκαλέσει μια πυρηνική έκρηξη ενδορήξεως."


Όπλο Ενδορήξεως : Ένα όπλο στο οποίο η κρίσιμη μάζα είναι λιγότερη από αυτή που απαιτείται σε κανονική πίεση, ΕΑΝ η μάζα του ξαφνικά ελαττωθεί από συμπίεση, ώστε να γίνει υπερκρίσιμη τότε παράγεται πυρηνική έκρηξη !


Ο Tom Van Flandern στην μελέτη του "Planetary Explosion Mechanisms" δηλώνει τα ακόλουθα:


Όντως οι αλυσιδωτές αντιδράσεις πυρηνικής συντήξεως μπορούν να παραγάγουν την θερμοκρασία αναφλέξεως για να αρχίσουν οι θερμοπυρηνικές αντιδράσεις στα άστρα. Ενώ το 238Pu είναι σχάσιμο, έχει διαφημιστεί ότι δεν είναι. Με άλλα λόγια ότι μπορεί να προκαλέσει μια αντίδραση η οποία είναι δύσκολο να διατηρηθεί. Αλλά ένα τεστ το 1962 απέδειξε ότι το (Pu-238 and Pu-240) που προέρχεται από αντιδραστήρα είναι σχάσιμο.


«Το Υπουργείο Ενέργειας δίνει επιπρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την υπόγεια πυρηνική δοκιμή στην Νεβάδα, όπου χρησιμοποιήθηκε πλουτώνιο προερχόμενο από αντιδραστήρα σαν το πυρηνικό εκρηκτικό. Ειδικότερα Pu-239 που έδωσε έκρηξη ίση με 20 κιλοτόνους.» Το γεγονός αποχαρακτηρίστηκε το 1977.


Επιπροσθέτως, μια μελέτη που διεξήχθη μερικώς από τον Richard L. Garwin, ένα πρώην μέλος του JASON Group, σημείωσε ότι όλα τα ισότοπα πλουτωνίου, ακόμη και το Pu-238 με καθαρότητα 80%, πρέπει να θεωρούνται υλικά κατάλληλα για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας.


Ήδη έχει αποδειχθεί ότι μια πυρηνική αντίδραση σχάσεως είναι αρκετή για να δημιουργήσει μια αντίδραση συντήξεως (π.χ. η βόμβα Υδρογόνου). Μια αντίδραση σχάσεως δημιουργεί αρκετά υψηλές θερμοκρασίες (περίπου 35 εκατομμύρια βαθμούς Kelvin) για να φτάσει στο κρίσιμο σημείο της δημιουργίας μιας αντιδράσεως συντήξεως. Πάντως αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα συμβεί μια αντίδραση συντήξεως. Τα σωστά στοιχεία (διάφορα ισότοπα του Υδρογόνου) πρέπει να είναι παρόντα η να έχουν δημιουργηθεί.


Ξέρουμε ότι ο Κρόνος αποτελείται κυρίως από τα ίδια στοιχεία όπως ο Ήλιος, υδρογόνο και ήλιο, αλλά δεν είμαστε βέβαιοι ότι οι αναφερόμενες πυρηνικές αντιδράσεις θα λειτουργήσουν στον Κρόνο όπως στην Γη. Πάντως η συμβατική σκέψη λέει ότι το Δευτέριο και το Τρίτιο (ισότοπα του Υδρογόνου) αρκούν για σύντηξη. Αμφότερα υπάρχουν βαθειά μέσα στον Κρόνο. Αυτό που είναι σημαντικό να θυμόμαστε είναι οι τρομακτικές πιέσεις μέσα στον Κρόνο όταν μιλάμε για ενδόρηξη.


Ξέρουμε ότι η ενδόρηξη μπορεί να συμβεί στους κυλίνδρους πυρηνικού καυσίμου σε κάποιο χρονικό σημείο μετά την πτώση στην ατμόσφαιρα του Κρόνου. Εάν η τελική ενδόρηξη συμβεί αρκετά γρήγορα, μπορεί να μιμηθεί μια ενδόρηξη που προέρχεται από έκρηξη, η μέθοδος χρησιμοποιείται σε μια πυρηνική βόμβα πλουτωνίου.


Όπως αναφέραμε νωρίτερα υπάρχει η εικόνα της εκρήξεως του πλουτωνίου του Galileo στον Δία. Σε μια ανάλυση του Richard C. Hoagland "Did NASA Accidentally 'Nuke' Jupiter?" δήλωσε : "It is this unique, dark 'carbon' signature – appearing as a dark black 'splotch' in the highest levels of the Jovian cloud belts which has given this entire, incredible scenario away"


Το Cassini κουβαλά 1,5 φορά περισσότερο διοξείδιο του πλουτωνίου (72lbs, 32,7kg) από ότι κουβάλαγε το Galileo (48lbs, 21,7Kg) και η μάζα του Κρόνου είναι μικρότερη κατά 30% από την μάζα του Δία. Τα σφαιρίδια πλουτωνίου είναι προστατευμένα από μη αναμενόμενες πιέσεις (όχι βέβαια τις ατμοσφαιρικές πιέσεις του Κρόνου).


Το επάνω στρώμα της ατμόσφαιρας είναι αέριο υδρογόνο και ήλιο για περίπου για 805 χιλιόμετρα, και ακολουθεί μια υγρή πλέον μορφή τους και παρακάτω στο ήμισυ της ακτίνας με μια μεταλλική μορφή τους (έτσι εικάζεται).


Το Cassini θα περάσει από το ½ του bar σε 5 bars σε μερικά δευτερόλεπτα από την είσοδο του στον Κρόνο και μετά θα εκραγεί και θα καεί, όπου στο σημείο αυτό τα RTG's που περιέχουν τους κυλίνδρους πλουτωνίου, θα συνεχίσουν.


Τελικά το περίβλημα των RTG's θα διαλυθεί αλλά τα σφαιρίδια πλουτωνίου θα συνεχίσουν, καθώς έχουν την δική τους θερμική ασπίδα ιριδίου και γραφίτη.


Θα αρχίσουν να επιβραδύνουν δραματικά καθώς συναντούν την πιο πυκνή ατμόσφαιρα. Απαιτούνται αρκετές μέρες έως ότου τα σφαιρίδια φθάσουν στο σημείο όπου θα πάθουν ενδόρηξη. Το μόνο που χρειάζεται, για σχάση από ενδόρηξη είναι η γρήγορη κατάρρευση ενός από τα κελύφη γραφίτου/ιριδίου να γίνει αρκετά γρήγορα.


Μια και υπάρχουν 216 χωριστοί κύλινδροι, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να συμβεί μια σωστή ενδόρηξη, αυτό θα λειτουργήσει σαν καταλύτης για τα άλλα βομβαρδίζοντας τα με νετρόνια, καθώς όλοι οι κύλινδροι θα παραμείνουν σε απόσταση δεκάδων μιλίων το ένα από το άλλο. Κάθε κύλινδρος θα φτάσει στην πίεση που απαιτείται μέσα στην ατμόσφαιρα του Κρόνου ώστε να γίνει κρίσιμη η κατάσταση του, εάν δεν χαθούν έως τότε.


Θα ταξιδέψουν βαθειά μέσα στον Κρόνο, πολύ περισσότερο από το υπόλοιπο σκάφος γιατι είναι σχεδιασμένα να αντέχουν υπερβολική πίεση και θερμοκρασία. Σχεδιαστήκαν έτσι για να αντέξουν σε περίπτωση ατυχήματος όταν εκτοξεύτηκαν από την Γη, μήπως τυχόν έπεφταν στην ατμόσφαιρα της Γης. Άλλωστε το Cassini έκανε δύο περιστροφές γύρω από την Γη για να αποκτήσει επιτάχυνση, κάτι σαν την σφύρα δηλαδή.


Κάποια μέλη των διαφόρων υπηρεσιών που ανακατεύθηκαν με το Galileo και το Cassini είχαν υπ όψιν τους την ανάφλεξη του πλουτωνίου και ήλπιζαν μυστικά να συμβεί. Ο William Cooper, (former United States Naval Intelligence briefing member in the early 70's) δήλωσε ότι μια ομάδα της ελίτ γνωστή ως "JASON Group", εργάζονταν full time για να κάνουν τον Δία, ένα μικρό Ήλιο. Η ομάδα "JASON Group" αποτελείται από τα καλύτερα επιστημονικά μυαλά του κόσμου. Ο Richard L. Garwin που αναφέραμε νωρίτερα αναφέρει ότι η ομάδα πράγματι υφίσταται.


Ο Κρόνος είναι πιο εύκολος και ρεαλιστικός στόχος. Σκοπός η Γαιωμορφοποίηση των δορυφόρων του. Σε περίπτωση που γίνει αυτό η Γη θα λαμβάνει μικρή ποσότητα θερμότητας. Η φωτεινότητα του θα είναι εκατοντάδες φορές η σημερινή.


Το πιο σημαντικό είναι ότι η Γή θα δεχτεί ένα άσχημο ντους, από καυτό υδρογόνο μερικές εβδομάδες αργότερα !


Συνοπτικά, οι περισσότεροι κύλινδροι θα επιβιώσουν την πρόσκρουση στην ανώτερη ατμόσφαιρα του Κρόνου. Έχουν δοκιμαστεί σε στιγμιαία πίεση 19.600PSI !


Η έκρηξη θα δημιουργήσει θερμοκρασία 100.000.000 βαθμών Κ !!!!! Ακόμη και το εσωτερικό του Ήλιου δεν είναι τόσο θερμό, 30.000.000 Κ. Είναι λοιπόν πολύ πάνω από το όριο για να αρχίσει η σύντηξη !]]


Επίλογος: Θα διερωτάστε σίγουρα «Γιατί;» Η απάντηση δεν υπάρχει ούτε σε καμιά μυθολογία ούτε εθνολογική μελέτη, έστω και εάν έχετε διαβάσει τον James Frazer και το βιβλίο του ευαγγέλιο, The Golden Bough !


Βρίσκεται στους Επικυρίαρχους, που αν και μακρινά ξαδέλφια των γνήσιων του Ωρίωνα, αναπολούν τον κόσμο πατρίδα με τους ΔΥΟ ΗΛΙΟΥΣ ! Κάτι βαθύτερο για όσους γνωρίζουν. Ο βαθύτερος λόγος είναι ότι οι πυρηνικές βόμβες είναι ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ. Σκάνε μόνο σε συγκεκριμένες συντεταγμένες, συγκεκριμένη ώρα και μέρα του χρόνου κάθε πλανήτη, και με ορισμένη θέση του Ηλίου. (δες το άρθρο μου, Οι μεγάλες συμπτώσεις του Κόσμου )


Απαιτούνται, «άλλα μαθηματικά» για να το μελετήσετε, τι θα λέγατε για «τις αρμονικές»; Άλλο σύστημα μετρήσεως, μια παραλλαγή του Αγγλικού, και γνώση της ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ! Γεωμετρικές συσκευές διερωτάστε; (χα τρις!). Πρέπει να ξέρετε ποιούς θεωρούν Υπέρτατους θεούς, πέρα από τους δικούς τους. Ναι τους ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΥΣ ! Διαβάστε Χ. Φ. Λαβκραφτ.

 Έτσι ανοίγουν τρυπάρες στο Χωροχρονικό συνεχές μας για να ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ! οι Μεγάλοι Θεοί τους. Δες NASA SOHO, Suncruiser, Stargates, WAR


Τρελό; Σκεφθήκατε μήπως ότι η «Πίστη- Ύπνωση» σε κόμματα, θρησκείες και σε κάθε είδους –ισμους, ομάδες, μικρόκοσμους, είναι η απόλυτη παγίδα-παράνοια; … και αφού το σκεφτείτε, τι κάνετε;


ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ:

1. http://www.jpl.nasa.gov/multimedia/cassini-essay/html/6.html

2. http://www.monarchnote.com/basementpapers/papers/stack14_10.html

3. Merriam-Webster's Collegiate Dictionary – Tenth Edition

4. http://saturn.jpl.nasa.gov/spacecraft/index.cfm

5. http://www.space.com/scienceastronomy/jupiter_dark_spot_031023.html

6. http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/saturnfact.html

7. http://www.yowusa.com/Archive/Sep2003/Jupiter_attack/jupiter_attack.htm

8. Compton's Interactive Encyclopedia, 1999

9. http://www.metaresearch.org/solar%20system/eph/eph2000.asp

10. http://www.ccnr.org/plute_bomb.html

11. http://www.nci.org/../pr/pr9199.htm

12. http://ourworld.compuserve.com/homepages/dlv/pu238.htm

13. http://www.enterprisemission.com/NukingJupiter.html

14. "Behold A Pale Horse" pg. 72, William Cooper 1991

15. http://saturn.jpl.nasa.gov/operations/saturn-tour.cfm

16.http://spacelink.nasa.gov/NASA.Projects/Human.Exploration.and.Development.of.Space/Human.Space.Flight/Shuttle/Shuttle.Missions/Flight.031.STS-34/Galileos.Power.Supply/RTG.Fact.Sheet

17. http://www.cnn.com/2005/TECH/space/01/14/huygens.titan/

18. http://sci.esa.int/science-e/www/object/index.cfm?fobjectid=35129

19. http://www.answerbag.com/c_view.php/1911#q_8728

20. http://www.lds-mormon.com/lucifer.shtml

21. http://noctuliusworks.satanicwebsites.com/custom3.html

22. "Ancient Operative Masonry and the Mysteries of Antiquity" pg. 25, S.R. Parchment

23. "2010" movie and novel p.299, Stanley Kubrick and A.C. Clarke 1982

24. http://www.new-physics.narod.ru/pagesEng/70e.htm

25. http://www.cyberspaceorbit.com/JUPFULLx.htm

26. http://www.esa.int/SPECIALS/Cassini-Huygens/SEMHB881Y3E_0.html

27. http://www.fas.org/rlg/980826-pu.htm NOTE:JASON Group contributer

28. http://www.fas.org/rlg

© άρθρο που δημοσιεύτηκε στο strange 140
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ
ΠΗΓΗ :Terrapapers

Τα πειράματα τηλεπάθειας και άλλων ψυχικών φαινομένων στην Ελλάδα του 1923

 

Η Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών και η ιστορία του Ιδρυτή της Άγγελου Τανάγρα
Αθήνα, εν έτει 1923. Στα γραφεία της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, ο ιδρυτής της Δρ Άγγελος Τανάγρας και τα λοιπά μέλη της, πραγματοποιούν πειράματα με σκοπό την μελέτη των παραψυχολογικών φαινομένων. Προφητικά όνειρα, τηλεκίνηση, τηλεπάθεια, φαινόμενα εκτοπλάσματος, poltergeist… είναι μερικά από τα ψυχικά φαινόμενα με τα οποία πειραματίζονται.

Ρεπορτάζ: Νίκη Παπάζογλου

Ο Τανάγρας αποτέλεσε εμβληματική προσωπικότητα των αρχών του 20ου αιώνα. Ήταν εκείνος που ώθησε την ελληνική κοινότητα να ασχοληθεί σοβαρά με την μελέτη παραφυσικών φαινομένων, μέσα από τα πειράματα που πραγματοποιούσε την δεκαετία του 1920 στην Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών που είχε ιδρύσει, η οποία αργότερα χρηματοδοτήθηκε από μέλος της γνωστής οικογενείας Μπενάκη.

Ως μαρτυρία της ζωής και του έργου του, μας κληροδότησε τα ημερολόγια του, μέσα στα οποία περιέγραφε τόσο τα πειράματα όσο και την ρευστή κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Ποια ήταν όμως τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας αυτής και ποιο το έργο που άφησε πίσω της; Ο Νίκος Κουμαρτζής, δημοσιογράφος, συγγραφέας και ιδρυτής των εκδόσεων iWrite.gr, έχοντας μελετήσει την πορεία του μέσα από τα ημερολόγια του, μιλά στο newsbeast.gr για τον πατέρα της Ελληνικής παραψυχολογίας στην Ελλάδα και για τα ιδιαίτερο έργο του.

Ο Άγγελος Τανάγρας
    

Εν μέσω ρευστής κοινωνικοπολιτικής κατάστασης, λίγο πριν οι σειρήνες σημάνουν την αρχή ενός δεύτερου καταστροφικού παγκόσμιου πολέμου, η επιστημονική ελίτ της Ελλάδας και πολλοί ακόμα επιφανείς Αθηναίοι, συμμετείχαν στα πειράματα που πραγματοποιούσε η Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών, ιδρυτής της οποίας, υπήρξε ο απόστρατος του Πολεμικού Ναυτικού, Άγγελος Τανάγρας.

Ο Άγγελος Ευαγγελίδης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννημένος το 1877 στην Αθήνα, σπούδασε Ιατρική και αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Γερμανία, κατατάχθηκε, το 1897, στο Πολεμικό Ναυτικό. Εκεί, βιώσε όλες τις δραματικές εξελίξεις της εποχής, έλαβε μέρος στον Ελληνοτουρκικό και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και στην Κρητική Επανάσταση, ενώ υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας Δηλιγιάννη και της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Παράλληλα με το ιατρικό του έργο, υπήρξε και λογοτέχνης. Έχοντας βραβευτεί αρκετές φορές από το Ελληνικό Κράτος για τα συγγράματά του και ενώ πολλά από τα έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά και στα γερμανικά, κατά τη διάρκεια της ζωής του ήρθε αντιμέτωπος με την λογοκρισία, βλέποντας το βιβλίο του «Άγγελος εξολοθρευτής» να καίγεται στην πυρά των φιλοβενιζελικών.

Το ζενίθ της ερευνητικής του δραστηριότητας υπήρξε η διατύπωση της θεωρίας της ψυχοβολίας, δηλαδή η προσπάθεια επιστημονικής εξήγησης, με βάση το φαινόμενο της τηλεκίνησης, της πρόβλεψης του μέλλοντος. Προς υποστήριξη της θεωρίας του μάλιστα, εξέδωσε στα Γερμανικά την εργασία «Zeitschrift für Parapsyhologie» και στα Γαλλικά την «Le Destin et la Chance au Jour de l’Explication Psychobolique». Σύμφωνα με μερικούς ακαδημαϊκούς των αρχών του 20ου αιώνα, η θεωρία του αποτέλεσε τη βάση για τη θεωρία της ψυχοκίνησης του Dr. J. B. Rhine, «πατέρα» της Παραψυχολογίας, ενώ ο Κόμης Maurice Maeterlinck , βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας το 1911, την αποκάλεσε ως την «αλήθεια του μέλλοντος».

Η Ελληνική Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών

  

Με νωπές τις μνήμες της Μικρασιατικής Καταστροφής, των Ιουλιανών, της απόπειρας δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου στο Παρίσι και της δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη που την ακολούθησε, οι αρχές του 20ου αιώνα, βρίσκουν την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, σε μια περίοδο έντονων αλλαγών τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Την ίδια περίοδο στην Ευρώπη, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα ελληνικά εδάφη, λειτουργεί ήδη από το 1882, η Βρετανική Εταιρία Ψυχικών Ερευνών με έδρα το Λονδίνο. Κύριος στόχος της είναι η μελέτη των παραφυσικών και ψυχικών φαινομένων μέσω αυστηρών για την εποχή επιστημονικών μεθόδων.

«Η πορεία της εταιρίας έμελλε να είναι σημαντική αφού μέχρι τις μέρες μας στάθηκαν στην προεδρία της, μεγάλες προσωπικότητες όπως οι Charles Richet , γιατρός, βραβευμένος με Nobel το 1913 και John William Strutt φυσικός, βραβευμένος με Nobel το 1904» διευκρινίζει ο κ. Κουμαρτζής.

Στα πρότυπα αυτής της εταιρίας, ιδρύεται το 1923 στην Αθήνα, η Ελληνική Εταιρία Ψυχικών Ερευνών, η πρώτη εταιρία που ασχολήθηκε επιστημονικά με τη μελέτη και τη καταγραφή παραφυσικών φαινομένων στην Ελλάδα από τον Άγγελο Τανάγρα.

H αναγνώρισή του Δρ. Τανάγρα από τον διεθνή χώρο της παραψυχολογίας δεν άργησε να έρθει, με την ανακήρυξη του σε επίτιμο μέλος της Βρετανικής Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών. Έτσι η Εταιρεία, χάρη στον πρόεδρό της, κατάφερε να συγκεντρώσει στις τάξεις της, την αφρόκρεμα της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας της εποχής αλλά και την προσοχή της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της.

Στο ερευνητικό της επιτελείο συμμετείχαν μερικοί εκ των σημαντικότερων Ελλήνων επιστημόνων της εποχής (αρχίατροι, ακαδημαϊκοί, ψυχίατροι και ψυχολόγοι, χημικοί, φυσικοί, βιολόγοι κ.ά.), πλάι σε πλήθος διαμέσων (medium). Εξαιτίας των προσωπικοτήτων που αποτελούσαν το ερευνητικό προσωπικό της, η εταιρία βρήκε άμεσα χορηγό, στο πρόσωπο της Αλεξάνδρας Χωρέμη-Μπενάκη, της γνωστής οικογενείας.

«Το κίνημα του Πνευματισμού που είχε αναπτυχθεί σε Η.Π.Α. και Ευρώπη, άρχισε να αγγίζει και τη χώρα μας και σύντομα έγινε «μόδα» και στην ελληνική κοινωνική αφρόκρεμα. Τότε ήταν που έκανε την εμφάνιση της και η Ελληνική Εταιρία Ψυχικών Ερευνών προσπαθώντας να βάλει σε επιστημονική βάση όσα φαινόμενα εμφανίζονταν ως παραφυσικά και παράλληλα να καταδείξει την εξαπάτηση, όταν αυτή λάμβανε χώρα. Την περίοδο αυτή, των απανωτών και έντονων αλλαγών για τη χώρα, τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, άνθρωποι τόσο υψηλού όσο και χαμηλού κοινωνικού επιπέδου συγκεντρώνονταν σε σπίτια και με τη βοήθεια διαμέσων προσπαθούσαν να έρθουν σε επαφή με τα πνεύματα νεκρών συγγενών και φίλων. Μάλιστα, όλο αυτό γινόταν πολλές φορές μέσα σε ένα πλαίσιο επιστημονικοφάνειας.
Οι έρευνες της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών ήταν κάτι διαφορετικό. Στην Εταιρεία συγκεντρώνονταν άνθρωποι τόσο υψηλού όσο και χαμηλού κοινωνικού επιπέδου οι οποίοι με τη βοήθεια διαμέσων προσπαθούσαν να έρθουν σε επαφή με τα πνεύματα νεκρών συγγενών και φίλων» αναφέρει ο κ. Κουμαρτζής.

   

«Μάλιστα, όλο αυτό γινόταν μέσα σε ένα πλαίσιο επιστημονικοφάνειας, μιας και συμμετείχαν πολλές φορές επιστήμονες, προσπαθώντας να αποδείξουν πειραματικά την αλήθεια ή και την εξαπάτηση πίσω από τα πνευματιστικά φαινόμενα. Υπό το πλαίσιο αυτό, ο Δρ. Τανάγρας και τα μέλη της εταιρίας ερεύνησαν μέσα σε βάθος χρόνου φαινόμενα τηλεκίνησης, εκτοπλάσματος, τηλεπάθειας, poltergeist, προφητικών ονείρων κ.ά.» συμπληρώνει ο συγγραφέας ενώ διευκρινίζει πως χάριν της μεγάλης εκτίμησης που έχαιρε ο Δρ. Τανάγρας από την επιστημονική κοινότητα, εξ” αρχής καλούσε σημαίνουσες προσωπικότητες να παραβρεθούν ως μάρτυρες ή ερευνητές στα φαινόμενα που μελετούσε.

«Σε μια προσπάθεια να καταγράψουμε ενδεικτικά μερικές από αυτές, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τον αρχίατρο της Ναυτικής Ακαδημίας, Π. Νιρβάνα, τον έφορο αρχαιοτήτων, Α. Φιλαδελφεύ καθώς και τον τότε διευθυντή της Λαϊκής Τράπεζας, K. Καλυβίτη».

Το επιτυχημένο πείραμα τηλεπάθειας

Όπως θα περίμενε κανείς, σε κάθε φαινόμενο ακολουθούνταν και διαφορετική ερευνητική διαδικασία, πάντα όμως με την πλέον επιστημονική προσέγγιση για τα δεδομένα της εποχής. Ως ενδεικτικό παράδειγμα των πειραμάτων της εποχής ο κύριος Κουμαρτζής αναφέρει την επιτυχή έκβαση πειραμάτων τηλεπάθειας μεταξύ Παρισιού και Αθήνας.

«Ήταν στο τελευταίο διεθνές συνέδριο Ψυχικών Ερευνών στο Παρίσι, το 1928, όταν μέσα από τις γαλλικές ανακοινώσεις ξεχώρισε αυτή του Dr. Warcolier, σχετικά με την επιτυχή έκβαση πειραμάτων τηλεπάθειας μεταξύ Παρισιού και Νέας Υόρκης.

Στα πειράματα αυτά συμμετείχαν η ομάδα του Dr. Warcolier του Μεταψυχικού Ινστιτούτου Παρισίων και η αντίστοιχη του Dr. Murphy, καθηγητή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, όπου και δίδασκε πειραματικά τη μεταβίβαση σκέψης, σε τέτοιο βαθμό είχε φτάσει η αναγνώριση των ψυχικών ερευνών κατά το παρελθόν…
Ο Άγγελος Τανάγρας, ως πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών, έδειξε αμέσως ενδιαφέρον και προχώρησε στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να πραγματοποιηθούν ανάλογα πειράματα μεταξύ Αθηνών και Παρισιού. Κάπως έτσι, σχηματίστηκαν δύο ομάδες στις πόλεις αυτές.

Κάθε ομάδα αποτελούνταν από πομπούς και από δέκτες. Από το Αστεροσκοπείο Αθηνών ζητήθηκε η ακριβής διαφορά ώρας μεταξύ Αθήνας και Παρισιού. Έτσι, στις 14 Ιανουαρίου του 1928, ημέρα Σάββατο, οι δύο ομάδες συγκεντρώθηκαν στα γραφεία της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών και στο Μεταψυχικό Ινστιτούτο Παρισίων αντίστοιχα.

Η ελληνική ομάδα αποτελούταν από τον Τανάγρα, τις διάμεσους Κωνσταντία Νικολαΐδου και δεσποινίδα Ελπινίκη, τους νευρολόγους Βλαστό και Κωνσταντινίδη, τον ιατρό Ζαφειρέλλη, τον πανεπιστημιακό καθηγητή ψυχολογίας Βορέα, τον επίσης πανεπιστημιακό καθηγητή φαρμακευτικής χημείας Εμμανουήλ, καθώς και μία πληθώρα ιατρών, αρχιάτρων και λοιπών επιστημόνων.

Το πρώτο σχήμα που έπρεπε να στείλουν οι πομποί της ομάδας της Αθήνας ήταν ένας ερυθρός κύκλος με διάμετρο 26 εκατοστά και πάχος 10, ενώ η ομάδα των Παρισίων μία τριγωνική σφραγίδα που έφερε ένα θυρεό. Παράλληλα, οι εκάστοτε δέκτες προσπαθούσαν να οραματιστούν το σχήμα που έστελναν οι αντίστοιχοι πομποί.
Τα αποτελέσματα καταγραφήκαν αμέσως, κλείστηκαν σε φάκελο και στάλθηκαν την ίδια μέρα ταχυδρομικώς στην Αθήνα και στο Παρίσι αντίστοιχα.

Με το ίδιο πειραματικό πρωτόκολλο τα πειράματα συνεχίστηκαν μεταξύ Αθηνών, Παρισίου και Λονδίνου, ενώ αργότερα προστέθηκαν και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις όπως η Χάγη και η Βαρσοβία» αναφέρει ο κ. Κουμαρτζής.

Η αποδοχή της Ελληνικής Κοινωνίας


 

Σύμφωνα με τον κ. Κουμαρτζή, τόσο τα πειράματα όσο και τα αποτελέσματα τους, έκαναν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης να μιλούν για την ελληνική εταιρεία Ψυχικών Ερευνών αλλά και τον ίδιο τον Άγγελο Τανάγρα να πει στα πλαίσια του δεκαετή εορτασμού της Εταιρείας

«[…] τιμώντα το ελληνικόν όνομα εν τη ξένη και ανυψώσαντα την Εταιρείαν εις εθνικόν κεφάλαιον εν τη διεθνή επιστήμη. Διότι η Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών, κατορθώσασα να επιβληθή τω εξωτερικώ, είναι η μόνη διεθνούς κύρους Εταιρεία εν Ελλάδι».

Το στάδιο εξέλιξης δε των δραστηριοτήτων και του έργου της εταιρείας ήταν τόσο προχωρημένο, ώστε ιδρύθηκε και φροντιστήριο τελειοφοίτων και φοιτητών, με σκοπό να σχηματίζουν προσωπική γνώμη για τη θεωρία που μελετούσαν στις πανεπιστημιακές αίθουσες, εξηγεί ο κ. Κουματρζής.

«[…] εις τα γραφεία της Εταιρείας φροντιστηρίου τελειόφοιτων και φοιτητών, όπως οι νέοι επιστήμονες οίτινες μέχρι τούδε ενεποτίζοντο με υλιστικάς θεωρίας εις το Πανεπιστήμιον παρά μερικών ασυγχρονίστων καθηγητών, ημπορούν να κρίνουν και να μορφώνουν ιδίαν γνώμην επί τη βάσει πειραματικών τεκμηρίων […]».

Άλλωστε, όπως συμπληρώνει, χάρη στην εταιρεία, ο κλάδος της Ψυχικής εισήχθη στα Επιστημονικά Επιμελητήρια της χώρας με τη βοήθεια του μικροβιολόγου Δ. Σωτηριάδη, ενώ το 1929, στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ελλάδος, εισήχθη η πειραματική τηλεπάθεια με καθηγητή τον κ. Βορέα.

«Έως το 1933 μάλιστα, στο πρόγραμμα σπουδών συμπεριλήφθηκε ολόκληρη σειρά ψυχικών φαινομένων. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και το γεγονός ότι λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε κατατεθεί πρόταση νόμου που συμπεριελάμβανε την ίδρυση ακαδημαϊκής έδρας Παραψυχολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο, τότε εύλογα συμπεραίνει κανείς σε τι βαθμό είχε φτάσει η αναγνώριση του έργου της εταιρίας».

Οι υποστηρικτές
  

Οι στιγμές αναγνώρισης και σεβασμού της πολιτικής, κοινωνικής και επιστημονικής κοινότητας προς την εταιρία και τον Δρ. Τανάγρα υπήρξαν αρκετές.

«Ένθερμος και στενός υποστηρικτής της εταιρίας υπήρξε ο Σίμων Μέναρδος πρώτος Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών, την ίδια εποχή που στο συμβούλιο υπήρξε και ο Κωστής Παλαμάς. Συχνά λάμβανε μέρος στις συναντήσεις της εταιρίας η Καλλιρρόη Παρρέν, γνωστή ιστορική προσωπικότητα της εποχής ως μία από τις πρώτες φεμινίστριες στην Ελλάδα» αναφέρει ο συγγραφέας, αποδεικνύοντας πως ο κατάλογος, με γνωστές πλέον σήμερα προσωπικότητες της εποχής ήταν μακρύς.

«Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, δεν μας δημιουργεί πλέον εντύπωση το γεγονός ότι η Αλεξάνδρα Χωρέμη-Μπενάκη, κόρη του γνωστού ευεργέτη του έθνους, αποφάσισε να στηρίξει έμπρακτα το έργο της εταιρίας. Όπως αναφέρει ο Δρ. Τανάγρας σε επιστολή του προς τον Dr. Warcollier (στα γαλλικά) το 1933 :

«Έχω την ευχαρίστηση να σας ανακοινώσω ότι στις 5 Δεκεμβρίου γιορτάσαμε τα 10 χρόνια από την ίδρυση της εταιρείας μας, το 1923. Μετά από εμένα, πολλοί καθηγητές πήραν τον λόγο ανάμεσα σ’ αυτούς και ο Δρ. Λιβιεράτος (καθηγητής Παθολογίας), ο Δρ. Μέρμηγκας (καθηγητής Χειρουργικής), καθώς επίσης και ο πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Αθηνών, Δρ. Βλαβιανός. Παραβρέθηκαν πολλοί καθηγητές, βουλευτές, άνθρωποι των γραμμάτων και μεγάλο πλήθος. Όλος ο τύπος ήταν πολύ ευνοϊκός απέναντι μας. Όλοι ανακοίνωσαν ότι η εταιρεία μας επέβαλε την ψυχική έρευνα στην Ελλάδα. […]
Επί ευκαιρία αυτών των γενεθλίων, μια Ελληνίδα πάμπλουτη και πολύ πνευματώδης, η κ. Αλεξάνδρα Χωρέμη, κόρη του Έλληνα ευεργέτη Μπενάκη, βεβαίωσε τη συνέχεια του έργου της Εταιρείας μας με μία ετήσια χορηγία στη μνήμη των γονέων της. Η κ. Χωρέμη έχει την πρόθεση να ιδρύσει ένα μεγάλο ίδρυμα ψυχικής έρευνας στην Αθήνα».

Το Τέλος

  

Δυστυχώς, η έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «έπεσε» πάνω στην καλύτερη καμπή στην ιστορία της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών. Οποιαδήποτε χρηματοδότηση από ιδιώτες ή συνδρομητές (από το 1925 ο Δρ. Τανάγρας εξέδιδε το περιοδικό της εταιρίας “Ψυχικαί Ερεύναι) διακόπηκε αμέσως, ενώ η προσωπική περιουσία του Α. Τανάγρα είχε ήδη εξαντληθεί εξολοκλήρου. Η εταιρία είδε να χάνονται τα περισσότερα μέλη της – ποιος είχε πλέον «όρεξη» για επιστημονική έρευνα, όταν υπήρχε θέμα επιβίωσης; – ενώ ο Τανάγρας έμενε να παλεύει μόνος του.

«Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ό,τι είχε απομείνει ήταν η ανάμνηση της εταιρίας και ένας Τανάγρας πλήρως απομονωμένος. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, η μόνη οικονομική στήριξη που είχε ήταν από το ίδρυμα παραψυχολογίας (Parapsychology Foundation) της Νέας Υόρκης και την ιδρυτή του, Eileen J. Garrett.» Αυτός είναι και ο λόγος, όπως μας λέει ο κ. Κουμαρτζής, που τα ημερολόγια του Άγγελου Τανάγρα με τα πειράματα της εποχής σήμερα δεν βρίσκονται στην Ελλάδα.

«Λίγο πριν πεθάνει, έστειλε ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού του αρχείου και τα προσωπικά του ημερολόγια στις Η.Π.Α., ώστε να προστατευθούν στη βιβλιοθήκη του οργανισμού. Εκεί παραμένουν μέχρι σήμερα, με την ύπαρξη τους εντελώς άγνωστη στο ελληνικό κοινό μέχρι πριν λίγο καιρό».

The Tanagras Project

Σήμερα γίνεται από τον κ. Κουμαρτζή, μια προσπάθεια επαναπατρισμού τους, ενώ ταυτόχρονα μέσα από δύο βιβλία που έχει γράψει και ένα ντοκυμαντέρ που έχει γυρίσει για την εμβληματική αυτή προσωπικότητα και το έργο της, επιχειρείται η γνωστοποίηση του έργου του και της ζωής του. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας όλη η έρευνα για στη ζωή και το έργο του πατέρα της παραψυχολογίας ξεκίνησε διάβαζοντας τυχαία μια αναφορά για τον Δρ Τανάγρα.

«Για εμένα, η προσωπικότητα του Δρ. Τανάγρα ήταν αυτή που με τράβηξε εξ αρχής, όταν έπεσα τυχαία σε μία σχετική αναφορά κατά την έρευνα μου για ένα από τα πρώτα μου άρθρα στον ειδικό τύπο. Έκτοτε, συνέλλεγα οποιαδήποτε σχετική πηγή συναντούσα, με αποκορύφωμα, την αποστολή από τις ΗΠΑ αντιγράφων του ημερολογίου και του προσωπικού φωτογραφικού αρχείου του Τανάγρα, μετά από 2ετή μου προσπάθεια να πείσω τον οργανισμό για τις αγνές μου προθέσεις.

Ανατρέχοντας το ημερολόγιο και τις εκατοντάδες μοναδικές φωτογραφίες της εποχής του που περιλαμβάνονται, δεν θα ήταν υπερβολικό να πω πως έκανα ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και στις σημαντικότερες ιστορικές στιγμές του ελληνικού έθνους στον 20ο αιώνα. Διότι πέρα από την ενασχόληση του Δρ. Τανάγρα με τον κλάδο της Παραψυχολογίας, υπήρξε αρχίατρος του Πολεμικού Ναυτικού και παράλληλα αναγνωρισμένος και πολυβραβευμένος λογοτέχνης. Εξαιτίας των παραπάνω, ήταν παρόν στα περισσότερα σημαντικά γεγονότα της εποχής, ενώ είχε και την πένα ώστε να τα αποτυπώσει με γλαφυρό τρόπο στο χαρτί.

Κάπως έτσι, είδα μέσα από τα μάτια του Τανάγρα ξανά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την πυρπόληση της Σμύρνης, όπου ήταν παρόν, τη δολοφονία του πρωθυπουργού Δηλιγιάννη κ. ά. Επιπλέον, γνώρισα τα φιλοσοφικά και κοινωνικά σαλόνια της εποχής στην Αθήνα, είδα μέσα από τα μάτια του την τότε πολιτική και κοινωνική αφρόκρεμα της Ελλάδας, ενώ έζησα μαζί του όλες τις προσπάθειες του για τη διάδοση της επιστημονικής έρευνας πάνω στα παραφυσικά φαινόμενα.

Κυρίως όμως, γνώρισα έναν άνθρωπο των αρχών του 20ου αιώνα, με απόψεις που θεωρούνται ακόμα και σήμερα, έναν αιώνα μετά, προοδευτικές και εν μέρει… επαναστατικές.

Έτσι αποφάσισα να καταγράψω στο βιβλίο «Ψυχικές Έρευνες στην Ελλάδα» που εκδόθηκε το 2010, από τις Εκδόσεις Δίον, μία πρώτη επαφή με τη χρυσή περίοδο της επιστημονικής έρευνας πάνω σε παραφυσικά. φαινόμενα στη χώρα μας. Εκεί συμπεριλαμβάνονται πολλά περιστατικά παραφυσικών φαινομένων και ο τρόπος με τον οποίο ερευνήθηκαν από τον Δρ. Τανάγρα και την εταιρία, μέσα από στοιχεία που υπάρχουν σε παλιά τεύχη του περιοδικού «Ψυχικαί Ερεύναι».

Στη συνέχεια βέβαια, μελετώντας το στάδιο που βρίσκεται σήμερα ο κλάδος της Παραψυχολογίας, τις έρευνες που γίνονται σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και τα φαινόμενα που έχουν αποδειχθεί πέρα πάσας αμφιβολίας, έγραψα το δεύτερο βιβλίο «Η Λευκή Βίβλος της Παραψυχολογίας» που εκδόθηκε το 2011 από τις Εκδόσεις iWrite.gr .

Και τα δύο παραπάνω βιβλία εντάσσονται στις δραστηριότητες του The Tanagras Project, μίας συλλογικής εθελοντικής προσπάθειας να συνδεθεί ξανά ο Έλληνας αναγνώστης με την πλούσια παραψυχολογική ιστορία της χώρας του. Πέρα από τα δύο βιβλία λοιπόν, έχουν γραφτεί εκατοντάδες άρθρα και στήλες σε περιοδικά και εφημερίδες, ενώ έχει γυριστεί και κυκλοφορήσει, με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, ένα σχετικό ντοκιμαντέρ με τίτλο «Δρ. Άγγελος Τανάγρας, η Τελευταία Διάλεξη» ,που προβλήθηκε μάλιστα το 2013 στην Ιταλία.

Απώτερος στόχος μας είναι ο επαναπατρισμός των ημερολογίων και του προσωπικού αρχείου του Άγγελου Τανάγρα, ο οποίος θα πυροδοτήσει ξανά το ενδιαφέρον του κοινού μέσα από εκθέσεις, φωτογραφικά αφιερώματα κ.λπ. Ήδη έχουν γίνει οι πρώτες κινήσεις για την εύρεση του κατάλληλου φορέα να φιλοξενήσει τα αρχεία, μιας και έχει κατατεθεί σχετική πρόταση στη διοίκηση του Μουσείου Μπενάκη στην Αθήνα. Για την επιτυχή έκβαση όμως της συλλογικής προσπάθειας του TheTanagrasProject, χρειάζεται ηβοήθεια όλων μας».

ΠΗΓΗ:Mystiria?gr

Ξεχάστε την υπερθέρμανση και κοιτάξτε τον 25-ετή κύκλο

Η υποτιθέμενη «συναίνεση» για την υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ενοχλητική πρόκληση, μετά την κυκλοφορία νέων δεδομένων που δείχνουν ότι η θερμοκρασία του πλανήτη δεν έχει ανέβει τα τελευταία 15 χρόνια.

Με βάση τις μετρήσεις από περισσότερους από 30.000 σταθμούς μέτρησης, τα στοιχεία που εκδόθηκαν πριν λίγες μέρες, χωρίς τυμπανοκρουσίες από την Met Office (την Βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία Β.Μ.Υ). και την Μονάδα Κλιματικής Έρευνας του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, επιβεβαιώνει ότι η αυξητική τάση της παγκόσμιας θερμοκρασίας έληξε το 1997.

Τα στοιχεία της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας της Βρετανίας (Β.Μ.Υ.) δείχνουν ότι θα μπορούσαμε ακόμη και να οδεύουμε προς μία μίνι εποχή των παγετώνων, που θα μοιάζει με την 70-ετή μείωση της θερμοκρασίας που συνέβη κατά τον 17ο αιώνα. Εδώ μια εικόνα του 1684 από τον παγωμένο Τάμεση



Εν τω μεταξύ, κορυφαίοι επιστήμονες του κλίματος λένε ότι, αφού ο ήλιος είχε εκπέμψει ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα ενέργειας σε όλο το 20ο αιώνα, τώρα οδεύει προς ένα «μεγάλο ελάχιστο» της παραγωγής του, απειλώντας με ψυχρά καλοκαίρια, έντονους χειμώνες και σύντμηση της διαθέσιμης σεζόν για την καλλιέργεια των τροφίμων.

Είμαστε τώρα στην κορυφή του κύκλου που οι επιστήμονες αποκαλούν «Κύκλος 24» – κι αυτός είναι ο λόγος που η ηλιακή καταιγίδα της περασμένης εβδομάδας είχε ως αποτέλεσμα να δούμε σέλη νοτιότερα από το συνηθισμένο. Όμως οι αριθμοί των ηλιακών κηλίδων είναι σε επίπεδα κάτω από το ήμισυ αυτών που παρατηρήθηκαν σε περιόδους αιχμής σε ηλιακούς κύκλους στον 20ο αιώνα.

Ως γνωστόν η ηλιακή δραστηριότητα ακολουθεί έναν 11-ετή κύκλο, όπου συναντάμε έναν υψηλό αριθμό ηλιακών κηλίδων στο αποκορύφωμά του.

Μια ανάλυση από ειδικούς της NASA και του Πανεπιστημίου της Αριζόνα – που προέρχεται από μετρήσεις του μαγνητικού πεδίου 200.000 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια του ήλιου – δείχνουν ότι ο Κύκλος 25, του οποίου το μέγιστο οφείλει να συμβεί το 2022, θα είναι πολύ πιο αδύναμος ακόμα.


Τα θερμότερα καλοκαίρια μπορούν να σκοτώσουν 5.900 κάθε χρόνο, προειδοποιούσε η πρώτη Βρετανική αξιολόγηση για τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής

Σύμφωνα με μία έκθεση που εξέδωσε η Β.Μ.Υ. υπάρχει 92% πιθανότητα ότι και ο κύκλος 25 και εκείνοι που θα έρθουν στις επόμενες δεκαετίες, να είναι τόσο αδύναμοι, ή πιο αδύναμος ακόμα και το «ελάχιστο Dalton» του 1790- 1830 . Σε αυτήν την περίοδο, που το όνομά της το πήρε από τον μετεωρολόγο John Dalton, οι μέσες θερμοκρασίες σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης μειώθηκαν κατά 2ο C.

Ωστόσο, είναι επίσης πιθανό ότι η νέα πτώση της ηλιακής ενέργειας θα μπορούσε να είναι τόσο βαθιά όσο το «ελάχιστο Maunder» (από το όνομα του αστρονόμου Edward Maunder), μεταξύ 1645 και 1715, στο πιο ψυχρό τμήμα της «Μικρής Εποχής των Παγετώνων», όταν, ακόμα και ο Τάμεσης πάγωσε όπως και τα κανάλια της Ολλανδίας έγιναν πάγος.



Ακόμα, στην έκθεση του, η Μετεωρολογική Υπηρεσία της Βρετανίας ισχυρίστηκε ότι οι επιπτώσεις τώρα θα είναι ελάχιστες – δεδομένου ότι οι επιδράσεις του ήλιου στο κλίμα είναι πολύ λιγότερες από ό,τι η άνοδος του διοξειδίου του άνθρακα. Αν και η ενέργεια του ήλιου είναι πιθανόν να μειωθεί μέχρι το 2100, κάτι τέτοιο θα προκαλέσει μια μείωση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας μόνο 0.08C. Αυτά αναφέρει ο Peter Stott, ένας από τους συντάκτες της έκθεσης και συνεχίζει: «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν μια μείωση της ηλιακής δραστηριότητας σε επίπεδα που δεν είδαμε τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια, αλλά θα ήταν ανεπαρκής για να αντισταθμίσει την επίδραση των αερίων του θερμοκηπίου».

Τα ευρήματα αυτά έχουν αμφισβητηθεί έντονα από άλλους ηλιακούς εμπειρογνώμονες.

«Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες μπορεί να γίνουν πολύ πιο ψυχρές από ότι είναι τώρα για 50 ή περισσότερα χρόνια», δήλωσε ο Henrik Svensmark, διευθυντής του Κέντρου για το Κλίμα της Δανίας. «Θα χρειαστεί μια μακρά μάχη για να πειστούν μερικοί επιστήμονες του κλίματος ότι ο ήλιος είναι σημαντικός στην άνοδο και πτώση της θερμοκρασίας. Είναι πολύ πιθανό ότι ο ίδιος ο ήλιος πρόκειται να το αποδείξει μόνος του, χωρίς ανάγκη από την βοήθεια μας. "

Επεσήμανε ότι υπάρχει μια ανακολουθία από το Met Office, γιατί μας λέει πως η επίδραση του ηλιακού ελάχιστου θα είναι μικρή, ενώ επικαλείται τα ίδια υπολογιστικά μοντέλα τα οποία μας λένε μια τρέχουσα παύση στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Τα επίπεδα του CO2 συνέχισαν να αυξάνονται χωρίς διακοπή και, το 2007, το Met Office ισχυρίστηκε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη ήταν έτοιμη να φτάσει σε σημείο χωρίς επιστροφή. Ανέφερε επίσης ότι μεταξύ του 2004 και το 2014 θα υπάρξει συνολική αύξηση κατά 0.3ο C. Το 2009, προέβλεψε ότι σε τουλάχιστον τρία από τα έτη 2009 έως 2014 θα σπάσει το προηγούμενο ρεκόρ θερμοκρασίας που κρατά από το 1998.

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένα τέτοιο σημάδι ότι πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο. Αλλά πριν λίγες μέρες εκπρόσωπος του Met Office επέμεινε ότι τα μοντέλα του εξακολουθούν να ισχύουν.

«Η δεκαετής προβολή παραμένει. Και η προθεσμία για να συμβούν οι αρχικές προβλέψεις δεν έχει τελειώσει ακόμα», αναφέρει ο εκπρόσωπος του Met Office.

«Εάν οι θερμοκρασίες συνεχίσουν να μένουν παρόμοιες ή να αρχίσει να ελαττώνονται και πάλι, η απόκλιση μεταξύ των μοντέλων και των καταγεγραμμένων δεδομένων τελικά θα γίνει τόσο μεγάλη, που όλη η επιστημονική κοινότητα θα θέσει υπό αμφισβήτηση τις τρέχουσες θεωρίες», τόνισε ο Dr Nicola Scafetta, του Πανεπιστημίου Duke στη Βόρεια Καρολίνα, ο οποίος είναι ο συγγραφέας πολλών εργασιών που υποστηρίζουν ότι τα κλιματικά μοντέλα του Met Office δείχνουν θα θα έπρεπε να υπάρξει μια «σταθερή αύξηση της θερμοκρασίας από το 2000 μέχρι σήμερα», πράγμα που δεν φαίνεται.

Πιστεύει ότι καθώς το μοντέλο του Met Office αποδίδει πολύ μεγαλύτερη σημασία στις εκπομπές του CO2 από ό, τι στον ήλιο, ήταν υποχρεωμένο να συμπεράνει ότι δεν θα υπάρξει ψύξη. «Το πραγματικό ζήτημα είναι αν το ίδιο το μοντέλο είναι ακριβές», τονίζει ο Scafetta.

Εν τω μεταξύ, μία από τους πιο επιφανείς εμπειρογνώμονες για το κλίμα η Judith Curry του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Γεωργίας, δήλωσε πως η αυτοπεποίθηση του Met Office ότι είναι «αμελητέα» η επίδραση του ήλιου, είναι δύσκολο να κατανοηθεί.

«Καλά θα κάνει να αποδεχθεί ότι τα μοντέλα μπορεί να έχουν σοβαρές ελλείψεις, όταν πρόκειται για την επίδραση του ήλιου», αναφέρει η Curry. Όσον αφορά την παύση της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη, λέει ότι για πολλούς επιστήμονες «δεν αποτελεί έκπληξη».



Υποστήριξε ότι γίνεται προφανές ότι άλλοι παράγοντες, εκτός από CO2, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην άνοδο ή την πτώση της θερμοκρασίας, όπως ο 60-ετής κύκλος της θερμοκρασίας του νερού στους ωκεανούς του Ειρηνικού και του Ατλαντικού.

«Δεν έχουν επαρκώς εκτιμηθεί οι παράγοντες αυτοί από την άποψη του κλίματος του πλανήτη», δήλωσε η Curry. Όταν και οι δύο ωκεανοί ήταν ψυχροί στο παρελθόν, όπως την περίοδο 1940 – 1970, το κλίμα ψύχθηκε. Ο Ειρηνικός κύκλος «αναστράφηκε» από το ζεστό στο κρύο το 2008 και του Ατλαντικού ο κύκλος θεωρείται επίσης πιθανό να αναστραφεί τα επόμενα χρόνια.

Ο Pal Brekke, ανώτερος σύμβουλος στο Νορβηγικό Κέντρο Διαστήματος, δήλωσε πως ενώ κάποιοι επιστήμονες βρήκαν σπουδαία τη σημασία των κύκλων του νερού, είναι δύσκολο αυτή να γίνει αποδεκτή, επειδή αυτό σημαίνει την παραδοχή ότι οι ωκεανοί – κι όχι το CO2 – προκάλεσε ένα μεγάλο μέρος της υπερθέρμανσης του πλανήτη μεταξύ 1970 και 1997.

Το ίδιο ισχύει και για τις επιπτώσεις του ήλιου – ο οποίος ήταν ιδιαίτερα ενεργός για μεγάλο διάστημα του 20ου αιώνα.

«Στη φύση πρόκειται να πραγματοποιηθεί ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα», είπε. «Σε 10 ή 15 χρόνια από τώρα, θα είμαστε σε θέση να ξεκαθαρίσουμε καλύτερα αν η αύξηση της θερμοκρασίας στα τέλη του 20ου αιώνα προκαλούνταν πραγματικά από την τεχνητή άνοδο του CO2, ή λόγω της φυσικής μεταβλητότητας».

Εν τω μεταξύ, από τα τέλη του περασμένου έτους, οι θερμοκρασίες παγκοσμίως έχουν μειωθεί κατά περισσότερο από μισό βαθμό, ως αποτέλεσμα του ψυχρού «La Nina» που έχει επανεμφανιστεί στο Νότιο Ειρηνικό.

«Είμαστε τώρα στη δεύτερη δεκαετία αυτής της παύσης (της ανόδου)», διευκρινίζει ο Benny Peiser, διευθυντής του Ιδρύματος για την Υπερθέρμανση του Πλανήτη. «Αν δεν δούμε πειστικές αποδείξεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη μέχρι το 2015, θα αρχίσει να γίνεται σαφές το κατά πόσον τα μοντέλα είναι ανόητα. Και, αν είναι, οι συνέπειες για ορισμένους επιστήμονες θα μπορούσαν να είναι πολύ σοβαρές»

ΠΗΓΗ:Daily Mail